ఉగ్రశ్రవసుడు ఈ విధంగా చెప్పాడు - "శౌనకమహర్షీ! పూర్వము నాగమాత అయిన కద్రువ తన కుమారులైన సర్పాలకు "మీరు జనమేజయుడు చేసే యజ్ఞంలో అగ్నిలో భస్మమగుదురుగాక" అని శాపమిచ్చింది. (1)

ఆ శాపానికి బలికాకుండా ఉండటానికి వాసుకి ఆ జరత్కారునకు తన చెల్లెలిని ఇచ్చి వివాహం చేశాడు. అతడు కూడా శాస్త్రోక్తంగా వివాహం చేసుకొన్నాడు. ఆ దంపతులకు ఆస్తీకుడు అనే కుమారుడు జన్మించాడు. (2,3)

ఆ ఆస్తీకుడు మహాతపస్వి. వేదవేదాంగాలలో పండితుడు. మహాత్ముడు. సర్వులయందు సమదృష్టి కలవాడు. అటు పితృవంశానికి, ఇటు మాతృవంశానికి భయాన్ని తొలగించి ఆనందం కల్గించేవాడు. (4)

తరువాత కొంతకాలానికి పాండవవంశంవాడైన జనమేజయ మహారాజు సర్పయాగాన్ని తలపెట్టాడు. సర్పయాగంలో పాములు నశిస్తూండగా మహాతపస్సంపన్నుడైన ఆస్తీకుడు ఆ యజ్ఞశాలకు వచ్చి సర్పయాగాన్ని ఆపించి తన మాతృవంశాన్ని రక్షించాడు. (5,6)

సర్పయాగం మాన్పించి తన మేనమామల్ని, సోదరుల్ని, ఇతర సర్పాల్ని అందరిని రక్షించాడు. అట్లాగే జరత్కారుని పుత్రుడవటం ద్వారా తన పితామహులకు ఊర్ధ్వలోకాన్ని కల్పించి ఉపకారం చేశాడు ఆస్తీకుడు. (7)

బ్రాహ్మణోత్తమా! ఆ ఆస్తీకుడు భృగుమహర్షి కుమారుడైన చ్యవనునికడ వేదవేదాంగాలను అభ్యసించాడు. అనేక వ్రతాలు, యజ్ఞయాగాదులు చేసి దేవతల్ని, పితృదేవతల్ని ఎంతగానో సంతోషపరచాడు. తరువాత ఆస్తీకుడనే కొడుకును కని ఉత్తమ ధర్మాచరణం చేసి జరత్కారుడు చాలాకాలానికి స్వర్గం చేరాడు. ఇది ఆస్తీకుని చరిత్ర. ఉన్నదంతా నీకు చెప్పాను. భార్గవోత్తమా! ఇంకా నేను నీకు ఏమి చెప్పాలో చెప్పు. (8-11)

ఇది శ్రీమహాభారతమున ఆదిపర్వమున ఆస్తీకపర్వమను ఉపపర్వమున సర్పముల మాతృశాప ప్రస్తావన అను పదునైదవ అధ్యాయము. (15)