వైశంపాయనుడిలా అన్నాడు - పిదప దుర్యోధనుడు తన తమ్ములతో కూడి, ముఖ్యులైన ప్రజలను, నాయకులను ధనసత్కారాలతో లోబరుచుకొన్నాడు. ధృతరాష్ట్రుని ప్రోత్సాహంతో కొందరు మంత్రులు వారణావతనగరం అందచందాలను నేర్పుగా వర్ణించసాగారు. వారణావత నగరం పరమశివుని క్షేత్రం. ఇంత అందమైన ప్రదేశం మరెచ్చటా కానరాదు. అక్కడ త్వరలో గొప్ప ఉత్సవం జరుగబోతోంది. (1-3)

ఆ పవిత్రనగర రకరకాల రత్నాలతో నిండినది. ఆ ప్రదేశం మానవుల మనస్సులను మురిపిస్తుంది. ఈ విధంగా ధృతరాష్ట్రుని ప్రేరణతో మంత్రులు అనేక కథలను ప్రచారం చేశారు. (4)

రాజా! ఈ విధంగా చెప్పబడుతున్న అందాల నగరం వారణావతాన్ని చూడాలని పాండవులకు కోరిక కలిగింది. (5)

ధృతరాష్ట్రుడు "పాండవులకు వారణావతం మీద మక్కువ కల్గింది" అని భావించాడు. అప్పుడు అంబికాసుతుడు వారిని పిలిపించి ఇలా చెప్పాడు. (6)

(బిడ్డలారా! మీరు సకల శాస్త్రాలను చదివారు. సమస్తమైన అస్త్రాలను ద్రోణుని నుండి కృపాచార్యులనుండి విశేషంగా గ్రహించారు. నేను రాజ్యహితం, రాజకీయవ్యవహారాలు, రక్షణ విషయాలు అన్ని వైపులా ఆళోచిస్తున్నాను). మంత్రులు నిత్యం వారణావతం అందచందాళను, నాకు వివరిస్తున్నారు. (7)

నాయనలారా! మీరు వారణావతంలో జరుగబోయే ఉత్సవాన్ని చూడాలని భావిస్తే, అందరూ సకుటుంబంగా సేవక గణాలతో కలసి, ఆ నగరంలో దేవతల్లా విహరించండి. (8)

అక్కడ మీరు, బ్రాహ్మణులకు గాయకులకు మీ కోరిక మేరకు రత్నాలను విలువైన వస్తువులను, తేజస్వులైన దేవతల్లా దానం చేయవచ్చు. ఈ విధంగా కొంతకాలం విహరించి, పరమానందాన్ని అనుభవించి, తిరిగి హస్తినాపురానికి సుఖంగా రావచ్చు. (9,10)

వైశంపాయనుడిలా అన్నాడు. యుధిష్ఠిరుడు ధృతరాష్ట్రుని కోరికను గ్రహించాడు. తనకు సహాయం లేకపోవటాన్ని గమనించాడు. అలాగే నంటూ, తన సమ్మతిని ధృతరాష్ట్రునికి తెలియచేశాడు. (11)

పిదప యుధిష్ఠిరుడు భీష్ముని, బుద్ధిశాలి విదురుని, ద్రోణుని, బాహ్లికుని, కురువంశజుడైన సోమదత్తుని కృపాచార్యుని, ద్రోణాచార్యపుత్రుడైన అశ్వత్థామను, బూరిశ్రవసుని, ముఖ్యులైన మిగిలిన వారిని, మంత్రులను, తపోధనులైన బ్రాహ్మణులను, పురోహితులను, పౌరులను కీర్తిశాలినియగు గాంధారిని, (విడివిడిగా) సమీపించి, మెల్ల మెల్లగా దీనంగా ఇలా అన్నాడు. (12-14)

జనాలతో నిండిన సుందరమైన వారణావతనగరానికి ధృతరాష్ట్రుని ఆజ్ఞమేరకు సకుటుంబంగా వెడుతున్నాను. (15)

మీరందరూ నిర్మలమైన మనస్సుతో మాకు మేలు జరగాలని ఆశీర్వదించండి. మీ ఆశీస్సులతో మేము వృద్ధిని పొందుతాము. ఏ పాపాలు మాదరికి చేరవు. (16)

పాండుస్తుడైన ధర్మజుని పలుకులు విని, కురుశ్రేష్టు లందరూ ప్రసన్నులై పాండవులను మనసారా ఆశీర్వదించారు. పాండుకుమారులారా! మార్గంలో మీకంతా మేలే జరగాలి. సమస్టహ్ ప్రాణులకు శుభం జరగాలి. మీకు అన్నివిధాలా ఎట్టి పరిస్థితుల్లోను చిన్నపాటి కీడుకూడా జరుగకుండుగాక! అని ఆశీర్వదించారు. (17,18)

పిదప రాజ్యలాభం కోసం శుభాశీస్సులనుపొంది, అవసరమైన పనులను పుర్తిచేసుకుని, పాండవులందరూ వారనావతానికి పయనమయ్యారు. (19)

ఇది శ్రీమహాభారతమున ఆదిపర్వమున జతుగృహపర్వమను ఉపపర్వమున వారణావతయాత్ర అను నూటనలువది రెండవ అధ్యాయము (142)

(దాక్షిణాత్య అధికపాఠం 2 శ్లోకాలు కలిపి మొత్తం 21 శ్లోకాలు)