14. పదునాలుగవ అధ్యాయము
శ్రీకృష్ణుడు రాజసూయమునకు సమ్మతించుట.
కృష్ణ ఉవాచ
సర్వైర్గుణైర్మహారాజ రాజసూయం త్వమర్హసి ।
జానతస్త్వేవ తే సర్వే కించిద్ వక్ష్యామి భారత ॥ 1
శ్రీకృష్ణుడిలా అన్నాడు.
మహారాజా! నీవు సర్వగుణవంతుడవు. రాజసూయం చేయదగినవాడవు. భారతా! నీకంతా తెలుసు. అయినా అడిగావు కాబట్టి నాకు తోచినది చెపుతాను. (1)
జామదగ్న్యేన రామేణ క్షత్రం యదవశేషితమ్ ।
తస్మాదవరజం లోకే యదిదం క్షత్రసంజ్ఞితమ్ ॥ 2
జమదగ్నికుమారుడయిన పరశురాముడు క్షత్రియుల నందరనూ సంహరించాడు. అప్పుడు మిగిలిపోయిన రాజులు పోయినవారికన్న తక్కువ వారు. కాబట్టి ఇప్పుడు లోకంలో క్షత్రసంజ్ఞ నామమాత్రమే. (2)
కృతోఽయం కులసంకల్పః క్షత్రియైర్వసుధాధిప ।
నిదేశవాగ్భిస్తత్ తే హ విదితం భరతర్షభ ॥ 3
రాజా! క్షత్రియులంతా కలిసి 'క్షత్రియుల నందరనూ జయించినవాడే సమ్రాట్టు కాదగినవాడ"ని ఒక కులనియమాన్ని ఏర్పాటు చేసికొన్నారు. ఆ విషయం నీకు కూడా తెలుసు. (3)
ఐలస్యేక్ష్వాకువంశస్య ప్రకృతిం పరిచక్షుతే ।
రాజానః శ్రేణిబద్ధాశ్చ తథాన్యే క్షతియా భువి ॥ 4
పెద్ద పెద్ద రాజులు, భూమండలంలోని ఇతర సామాన్యరాజులు కూడా తమను పురూరవునకు, ఇక్ష్వాకునకు వారసులుగా భావిస్తారు. (4)
ఐలవంశ్యాశ్చ యే రాజన్ తథైవేక్ష్యాకవో నృపాః ।
తాని చైకశతం విద్ధి కులాని భరతర్షభ ॥ 5
భరతశ్రేష్ఠా! ధర్మరాజా! పురూరవవంశీయులు, ఇక్ష్వాకువంశీయులై ఇప్పుడున్న రాజులలో వందవంశాలు ఉన్నాయని తెలుసుకో. (5)
యయాతేస్త్వేవ భోజానాం విస్తరో గుణతో మహాన్ ।
భజతేఽద్య మహారాజ విస్తరం స చతుర్దిశమ్ ॥ 6
తేషాం తథైవ తాం లక్ష్మీం సర్వక్షత్రముపాసతే ।
మహారాజా! ఈనాడు యయాతి వారసులలో భోజవంశీయులే గుణదృష్టిలో బాగా విస్తరించి ఉన్నారు. ఆ వంశం నాలుగుదిక్కులా విస్తరించి ఉన్నది. నేటి క్షత్రియులంతా ఆ వంశసంపదనే ఆశ్రయిస్తున్నారు. (6 1/2)
ఇదానీమేవ వై రాజన్ జరాసంధో మహీపతిః ॥ 7
అభిభూయ శ్రియం తేషాం కులానామభిషేచితః ।
స్థితో మూర్ధ్ని నరేంద్రాణామ్ ఓజసాక్రమ్య సర్వశః ॥ 8
రాజా! ప్రస్తుతం జరాసంధ భూపాలుడు సమస్తక్షత్రియుల సంపదలను కొల్లగొట్టి సమ్రాట్టుగా అభిషిక్తుడయ్యాడు. తన బలపరాక్రమాలతో అందరినీ ఆక్రమించి ఆ జరాసంధుడు రాజులపై ఆధిపత్యం వహించాడు. (7,8)
సోఽవనిం మధ్యమాం భూక్త్వా మిథోభేదమమన్యత ।
ప్రభుర్యస్తు పరోరాజా యస్మిన్నేకవశే జగత్ ॥ 9
ఆ జరాసంధుడు భూమండలాన్ని అనుభవిస్తూ ఇతర రాజులతో మిత్రభేదాన్ని కల్పిస్తున్నాడు. ఇప్పుడు అందరిని మించిన రాజతడే. లోకమంతా ఆయన అదుపులో ఉన్నది. (9)
స సామ్రాజ్యం మహారాజ ప్రాప్తో భవతి యోగతః ।
తం స రాజా జరాసంధం సంశ్రిత్య కిల సర్వశః ॥ 10
రాజన్ సేనాపతిర్జాతః శిశుపాలః ప్రతాపవాన్ ।
మహారాజా! ఆ జరాసంధుడు తన యుక్తితో రాజనీతితో మహాసామ్రాజ్యాన్ని సాధించుకొన్నాడు. రాజా! పరాక్రమవంతుడయిన శిశుపాలనరపాలుడు అన్నివిధాలా ఆ జరాసంధుని ఆశ్రయించి ఆయన దగ్గర సేనాపతి అయ్యాడు. (10 1/2)
తమేవ చ మహారాజ శిష్యవత్ సముపస్థితః ॥ 11
వక్రః కరూషాధిపతిః మాయాయోధీ మహాబలః ।
మహారాజా! మాయాయుద్ధనిపుణుడూ, మహాబలుడూ కరూషాధిపతీ వక్రుడూ అయిన దంతవక్త్రుడు కూడా ఆ జరాసంధునే ఆశ్రయించి శిష్యునివలె ప్రవర్తిస్తున్నాడు. (11 1/2)
అపరౌ చ మహావీర్యౌ మహాత్మానౌ సమాశ్రితౌ ॥ 12
జరాసంధం మహావీర్యం తౌ హంసడింభకావుభౌ ।
అంతేకాక మహాపరాక్రమవంతులు, మహాత్ములు అయిన హంసడింభకులు కూడా పరాక్రమశాలి అయిన జరాసంధుని ఆశ్రయించి ఉన్నారు. (12 1/2)
దంతవక్ర్తః కరూషశ్చ కరభో మేఘవాహనః ।
మూర్ధ్నా దివ్యమణిం బిభ్రద్ యమద్భుతమణిం విదుః ॥ 13
కరూషదేశాధిపతి దంతవక్ర్తుడు, కరభుడు, మేఘవాహనుడు దివ్యమణిమయకిరీటాలను శిరసా ధరిస్తూ కూడా జరాసంధుని తమ శిరోమణిగా భావిస్తున్నారు. (13)
మురం చ నరకం చైవ శాస్తి యో యవనాధిపః ।
అపర్యంతబలో రాజా ప్రతీచ్యాం వరుణో యథా ॥ 14
భగదత్తో మహారాజ వృద్ధస్తవ పితుః సఖా ।
స వాచా ప్రణతస్తస్య కర్మణా చ విశేషతః ॥ 15
స్నేహబద్ధశ్చ మనసా పితృవద్ భక్తిమాంస్త్వయి ।
యవనాధిపుడైన భగదత్తుడు ముర, నరక దేశాలను పరిపాలించేవాడు. అంతులేని బలం కలవాడు. పడమట దిక్కున వరుణుని వలె బలసంపన్నుడు. నీ తండ్రికి మిత్రుడు. వయస్సు మళ్ళినవాడు. ఆ భగదత్తుడు కూడా వాచా, కర్మణా కూడా విశేషంగా జరాసంధునకు లోబడి ఉన్నాడు. అయినా మనస్సులో నీపై స్నేహబంధం గలవాడు. నీయందు తండ్రివలె వాత్సల్యం గలవాడు. (14,15 1/2)
ప్రతీచ్యాం దక్షిణం చాంతం పృథివ్యాః ప్రతి యో నృపః ॥ 16
మాతులో భవతః శూరః పురుజిత్ కుంతివర్ధనః ।
స తే సన్నతిమానేకః స్నేహతః శత్రుసూదనః ॥ 17
పశ్చిమదిక్కునుండి దక్షిణదిగంతం వరకు భూమిని పాలిస్తున్న నీ మేనమామ కుంతిభోజకులవర్ధకుడైన పురుజిత్తు పరాక్రమశాలి, శత్రుసంహారకుడు. ఆయన నీపై అనన్యస్నేహభావం గలవాడు. (16,17)
జరాసంధం గతస్త్వేవ పురా యో న మయా హతః ।
పురుషోత్తమవిజ్ఞాతః యోఽసౌ చేదిషు దుర్మతిః ॥ 18
ఆత్మానం ప్రతిజానాతి లోకేఽస్మిన్ పురుషోత్తమమ్ ।
ఆదత్తే సతతం మోహాద్ యః చిహ్నమ్ చ మామకమ్ ॥ 19
వంగపుండ్రకిరాతేషు రాజా బలసమన్వితః ।
పౌండ్రకో వాసుదేవేతి యోఽసౌ లోకేఽభివిశ్రుతః ॥ 20
వంగ, పుండ్ర, కిరాతదేశాధిపతి అయిన పౌండ్రకుడు కూడా జరాసంధుని పక్షాన చేరాడు. గతంలో నేను ఉదాసీనత కారణంగా ఆ పౌండ్రకుని సంహరించలేదు. చేదిదేశంలో పురుషోత్తముడుగా భావింపబడతాడు. దుర్మతి అయిన ఆ పౌండ్రకుడు తనను తాను పురుషోత్తమునిగా భావించుకొని, ఉబలాటంతో ఎప్పుడూ నాలాగా శంఖచక్రాలు ధరించి ఉంటాడు. పౌండ్రక వాసుదేవుడని అతనికి లోకవిఖ్యాతి. (18-20)
చతుర్థభాగ్ మహారాజ భోజ ఇంద్రసఖో బలీ ।
విద్యాబలాద్ యో వ్యజయత్ సపాండ్యక్రథకైశికాన్ ॥ 21
భ్రాతా యస్యాకృతిః శూరో జామదగ్న్యసమోఽభవత్ ।
స భక్తో మాగధం రాజా భీష్మకః పరవీరహా ॥ 22
మహారాజా! ఈ భూమండలంలోని నాలుగవ భాగానికి రాజు, ఇంద్రుని మిత్రుడు, బలశాలి, తన అస్త్రవిద్యాబలంతో పాండ్య, క్రథ, కైశిక దేశాలను జయించినవాడు, పరశురాముని వంటి సోదరుడు గలవాడు, శూరుడు, శత్రుసంహర్త అయిన భీష్మకుడు కూడా జరాసంధుని భక్తుడే. (21,22)
ప్రియాణ్యాచరతః ప్రహ్వాన్ సదా సంబంధినస్తతః ।
భజతో న భజత్యస్మాన్ అప్రియేషు వ్యవస్థితః ॥ 23
బంధువులమైన మేము ఎల్లప్పుడూ వినయంగా ఎంత అనుకూలంగా ప్రవర్తించినా, మా శత్రువులతో చేయి కలిపిన ఆ భీష్మకుడు మమ్ము తన వారినిగా భావించడు. (23)
న కులం స బలం రాజన్ అభ్యజానాత్ తథాత్మనః ।
పశ్యమానో యశీదీప్తం జరాసంధముపస్థితః ॥ 24
రాజా! ఆయన తన బలాన్ని, తన వంశాన్ని కూడా పరిగణించక జరాసంధుని యశోదీప్తిని చూసి ఆయన పక్షాన చేరాడు. (24)
ఉదీచ్యాశ్చ తథా భోజాః కులాన్యష్టాదశ ప్రభో ।
జరాసంధభయాదేవ ప్రతీచీం దిశమాస్థితాః ॥ 25
రాజా! ఉత్తరదిక్కున నున్న పద్దెనిమిది భోజవంశలు కూడా జరాసంధుని చూచి భయపడి పడమటదిక్కును ఆశ్రయించాయి. (25)
శూరసేనా భద్రకారా బోధాః శాల్వాః పటచ్చరాః ।
సుస్థలాశ్చ సుకుట్టాశ్చ కులిందాః కుంతిభిః సహ ॥ 26
శాల్వాయనాశ్చ రాజానః సోదర్యానుచరైః సహ ।
దక్షిణా యే చ పంచాలాః పూర్వః కుంతిషు కోశలాః ॥ 27
తథోత్తరాం దిశం చాపి పరిత్యజ్య భయార్దితాః ।
మత్స్యాః సంన్యస్తపాదాశ్చ దక్షిణాం దిశమాశ్రితాః ॥ 28
శూరసేనులు, భద్రకారులు, బోధులు, శాల్వులు, పటచ్చరులు, సుస్థలులు, సుకుట్టులు, కులిందులు, కుంతులు, శాల్వాయనులు కూడా తమ సోదరులతో సేవకులతో కలిసి దక్షిణదిక్కుకు పారిపోయారు. దక్షిణపంచాలదేశంలోనూ, కుంతిప్రదేశాలలోను ఉన్న క్షత్రియులు, కోశలులు; మత్స్య, సంన్యస్తపాదాది రాజులు కూడా జరాసంధునకు భయపడి ఉత్తరదిక్కును వీడి దక్షిణానికి పారిపోయారు. (26-28)
తథైవ సర్వపంచాలాః జరాసంధభయార్దితాః ।
స్వరాజ్యం సంపరిత్యజ్య విద్రుతాః సర్వతో దిశమ్ ॥ 29
అదేరీతిగా పంచాలరాజులందరూ జరాసంధునకు భయపడి తమ రాజ్యాలను విడిచి సర్వదిక్కులకు పరుగెత్తారు. (29)
కస్యచిత్ త్వథ కాలస్య కంసో నిర్మథ్య యాదవాన్ ।
బార్హద్రథసుతే దేవ్యౌ ఉపాగచ్ఛద్ వృథామతిః ॥ 30
కొంతకాలం క్రితం బుద్ధిహీనుడైన కంసుడు యాదవులను మథించి జరాసంధుని కుమార్తెల నిద్దరిని వివాహమాడాడు. (30)
అస్తిః ప్రాప్తిశ్చ నామ్నా తే సహదేవానుజేఽబలే ।
బలేన తేన స్వజ్ఞాతీన్ అభిభూయ వృథామతిః ॥ 31
శ్రైష్ఠ్యం ప్రాప్తః స తస్యాసీద్ అతీవాపనయోమహాన్ ।
వారిపేర్లు అస్తి, ప్రాప్తి. వారు సహదేవుని చెల్లెళ్ళు. వృథామతి అయిన కంసుడు జరాసంధుని బలంతో తనవారినందరినీ పరాభవించి అందరికన్న పైకి వెళ్ళాడు. కంసుడు చేసిన పెద్ద అత్యాచారమిది. (31 1/2)
భోజరాజన్యవృద్ధైశ్చ పీడ్యమానైర్దురాత్మనా ॥ 32
జ్ఞాతిత్రాణమభీప్సద్భిః అస్మత్సంభావనా కృతా ।
దుర్మార్గుడైన ఆ కంసుడు పీడించగా భోజరాజవంశీయులయిన పెద్దలు జ్ఞాతిసంరక్షణకై నన్ను అభ్యర్థించారు. (32 1/2)
దత్త్వా క్రూరాయ సుతనుం తామాహుకసుతామ్ తదా ॥ 33
సంరక్షణద్వితీయేన జ్ఞాతికార్యం మయా కృతమ్ ।
హతే కంససునామానౌ మయా రామేణ చాప్యుత ॥ 34
అప్పుడు నేను ఆహుకుని కుమార్తె అయిన సుతనువు వివాహాన్ని అక్రూరునితో జరిపించాను. బలరాముని సహకారంతో జ్ఞాతిరక్షణ కార్యాన్ని ముగించాను. నేనూ, బలరాముడూ కంసునీ, సునామునీ సంహరించాము. (33,34)
భయే తు సమతిక్రాంతే జరాసంధే సముద్యతే ।
మంత్రోఽయం మంత్రితో రాజన్ కులైరష్టాదశావరైః ॥ 35
రాజా! కంసునివలన భయమ్ పోయింది. అయితే జరాసంధుడు మాపై విజృంభించాడు. అప్పుడు భోజవంశానికి చెందిన పద్దెనిమిది కులాలకు చెందిన వారమూ కలిసి ఆలోచించాం. (35)
అనారభంతో నిఘ్నంతః మహాస్త్రైః శత్రుఘాతిభిః ।
న హన్యామో వయం తస్య త్రిభిర్వర్షశతైర్బలమ్ ॥ 36
మనం శత్రువులను సంహరించ గల మహాస్త్రాలను గైకొని నిరంతరమూ యుద్ధం చేసినా మూడువందల సంవత్సరాలలోపు జరాసంధుని బలాన్ని నాశనం చేయలేము. (36)
తస్య హ్యమరసంకాశౌ బలేన బలినాం వరౌ ।
నామభ్యాం హంసడింభకౌ అశస్త్రనిధనావుభౌ ॥ 37
శ్రేష్ఠబలవంతులయి దేవేంద్రసమానులైన హంసడింభకులు జరాసంధుని అనుచరులు. వారు ఏ శస్త్రాస్త్రాల వలన మరణించకుండునట్లు వరాలు పొందినవారు. (37)
తావుభౌ సహితౌ వీరౌ జరాసంధశ్చ వీర్యవాన్ ।
త్రయస్త్రయాణాం లోకానాం పర్యాప్తా ఇతి మే మతిః ॥ 38
ఆ హంసడింభకులిద్దరూ, పరాక్రమశాలి అయిన జరాసంధుడు - ఈ ముగ్గురూ కలిసి మూడులోకాల నెదిరించటానికయినా సమర్థులని నా విశ్వాసం. (38)
న హి కేవలమస్మాకం యావన్తోఽన్యే చ పార్థివాః ।
తథైవ తేషామాసీచ్చ బుద్ధిర్బుద్ధిమతాం వర ॥ 39
ధీమంతులలో శ్రేష్ఠుడవైన యుధిష్టిరా! ఇది నా అభిప్రాయం మాత్రమే కాదు. ఇతరరాజులు అందరు కూడా ఈ రీతిగానే భావిస్తున్నారు. (39)
అథ హంస ఇతి ఖ్యాతః కశ్చితాసీన్మహాన్ నృపః ।
రామేణ స హతస్తత్ర సంగ్రామేఽష్టాదశావరే ॥ 40
జరాసంధునితో పదిహేడుసార్లు పోరాడినపుడు యుద్ధంలో బలరాముడు హంసుడని పేరుగల ఒకరాజును చంపాడు. (40)
హతో హంస ఇతి ప్రోక్తమ్ అథకేనాపి భారత ।
తచ్ర్ఛుత్వా డింభకో రాజన్ యమునాంభస్యమజ్జత ॥ 41
ధర్మజా! ఆ సమయంలో ఎవరో హంసుడు మరణించాడు అన్నారు. అది విని డింభకుడు యమునానదిలో మునిగాడు. (41)
వినా హంసేన లోకేఽస్మిన్ నాహం జీవితుముత్సహే ।
ఇత్యేతామ్ మతిమాస్థాయ డింభకో నిధనం గతః ॥ 42
హంసుడు లేనిజీవితం ఈ లోకంలో నాకు అవసరమ్ లేదంటూ డింభకుడు మరణించాడు. (42)
తథా తు డింభకం శ్రుత్వా హంసః పరపురంజయః ।
ప్రపేదే యమునామేవ సోఽపి తస్యాం న్యమజ్జత ॥ 43
డింభకుడు ఆ రీతిగా మరణించిన మాట విని శత్రుపురవిజేత అయిన హంసుడు తాను కూడా యమునలోనే మునిగి మరణించాడు. (43)
తౌ స రాజా జరాసంధః శ్రుత్వా చ నిధనం గతౌ ।
పరం శూన్యేన మనసా ప్రయయౌ భరతర్షభ ॥ 44
భరతశ్రేష్ఠా! హంసడింభకులు మరణించినట్లు విని జరాసంధమహారజు శూన్యమనస్కుడై నిర్గమించాడు. (44)
తతో వయమమిత్రఘ్న తస్మిన్ ప్రతిగతే నృపే ।
పునరానందినః సర్వే మథురాయాం వసామహే ॥ 45
శత్రుసంహారా! రాజా! ఆ విధంగా జరాసంధుడు మరలిపోగా మేమంతా మరల ఆనందంగా మథురలో నివసిస్తున్నాము. (45)
యదా త్వభ్యేత్య పితరం సా వై రాజీవలోచనా ।
కంసభార్యా జరాసంధం దుహితా మాగధం నృపమ్ ।
చోదయత్యేవ రాజేంద్ర పతివ్యసనదుఃఖితా ॥ 46
పతిఘ్నమ్ మే జహీత్యేవం పునః పునరరిందమ ।
భర్తృమరణంతో బాధపడుతూ కంసుని భార్య తండ్రి అయిన జరాసంధుని దగ్గరకు వచ్చి 'నా భర్తను చంపిన వానిని చంపు' అని పదేపదే ఒత్తిడి చేసింది. (46 1/2)
తతో వయం మహారాజ తమ్ మంత్రం పూర్వమంత్రితమ్ ॥ 47
సంస్మరంతో విమనసః వ్యపయాతో నరాధిప ।
మహారాజా! అప్పుడు మేము గతంలో చేసిన ఆలోచననే మనస్సులో నుంచుకొని ఉదాసీనంగా మధురను వీడి దూరంగా వెళ్ళాము. (47 1/2)
పృథక్త్వేన మహారాజ సంక్షిప్య మహతీం శ్రియమ్ ॥ 48
పలాయామో భయాత్ తస్య ససుతజ్ఞాతిబాంధవాః ।
ఇతి సంచింత్య సర్వే స్మ ప్రతీచీం దిశమాశ్రితాః ॥ 49
మహారాజా! అప్పుడు మేమంతా శత్రుభయంతో అక్కడున్న విస్తారసంపదను విడివిడిగా కొంచెం కొంచెంగా తీసుకొని జ్ఞాతిబాంధవులతో కలిసి పారిపోవాలని నిర్ణయించుకొని పశ్చిమదిక్కును ఆశ్రయించినాం. (48,49)
కుశస్థలీం పురీం రమ్యాం రైవతేనోపశోభితామ్ ।
తతో నివేశం తస్యాం చ కృతవంతో వయం నృప ॥ 50
ధర్మరాజా! రైవతకాద్రిచే రమణీయమైన కుశస్థలిపురంలో మేము నివసించసాగాం. (50)
తథైవ దుర్గసంస్కారం దేవైరపి దురాసదమ్ ।
స్త్రియోఽపి యస్యాం యుధ్యేయుః కిము వృష్ణిమహారథాః ॥ 51
దేవతలు కూడా చొరరానితీరున అక్కడ కోటను బాగుచేసికొన్నాం. ఆ దుర్గంలో నిలిచి ఆడవారు కూడా యుద్ధం చేయగలరు. ఇక వృష్ణియోధులను గురించి చెప్పవలసినదేముంది? (51)
తస్యాం వయమమిత్రఘ్న నివసామోఽకుతోభయాః ।
ఆలోచ్య గిరిముఖ్యం తం మగధం తీర్ణమేవ చ ॥ 52
మాధవాః కురుశార్దూల పరాం ముదపవాప్నువన్ ।
శత్రుసంహారా! మేమక్కడ నిర్భయంగా నివసిస్తున్నాం. కురువంశశ్రేష్ఠా! రైవతకపర్వతం దుర్గమమన్న భావనతో జరాసంధుని వలన ఇబ్బంది తొలగిపోయిందన్న నిశ్చయంతో మధువంశస్థులంతా సుఖంఘా ఉన్నారు. (52 1/2)
ఏవం వయం జరాసంధాద్ అభితః కృతకిల్బిషాః ॥ 53
సామర్థ్యవంతః సంబంధాద్ గోమంతం సముపాశ్రితాః ।
రాజా! మేము జరాసంధినిదృష్టిలో తప్పుచేసినవారం. అందువలననే మా స్వస్థలాన్ని విడిచి రైవతకపర్వతాన్ని ఆశ్రయించవలసివచ్చింది. (53 1/2)
త్రియోజనాయతం సద్మ త్రిస్కందం యోజనావధి ॥ 54
యోజనాంతే శతద్వారం వీరవిక్రమతోరణమ్ ।
అష్టాదశావరైర్నద్ధం క్షత్రియైర్యుద్ధదుర్మదైః ॥ 55
రైవతకాద్రిలోని కోట మూడు యోజనాల పొడవు గలది. ఒక్కొక్క యోజనం దగ్గరా మూడుదళాలసేన ఉంటుంది. వీరుల పరాక్రమమే దాని తోరణం. ఉన్మత్తులై యుద్ధం చేయగల పద్దెనిమిది యాదవవంశాల ఆవరణాలచే అది రక్షింపబడుతోంది. (5,55)
అష్టాదశ సహస్రాణి భ్రాతృణాం సంతి నః కులే ।
ఆహుకస్య శతం పుత్రా ఏకైకస్త్రిదశావరః ॥ 56
మా వంశంలో పద్దెనిమిది వేలమంది సోదరులున్నారు. ఆహుకునకు వందమంది కొడుకులు, ఒక్కొక్కడూ దేవతల వంటి పరాక్రమం గలవాడు. (56)
చారుదేష్ణః సహభ్రాతా చక్రదేవోఽథ సాత్యకిః ।
అహం చ రౌహిణేయశ్చ సాంబః ప్రద్నుమ్న ఏవ చ ॥ 57
ఏవమతిరథాః సప్త రాజన్నన్యాన్ నిబోధ మే ।
కృతవర్మా హ్యనాధృష్టిః సమీకః సమితింజయః ॥ 58
కంకః శంకుశ్చ కుంతిశ్చ సప్తైతే వై మహారథాః ।
పుత్రౌ చాంధకభోజస్య వృద్ధో రాజా చ తే దశ ॥ 59
రాజా! చారుదేష్ణుడు, ఆయన సోదరుడు, చక్రదేవుడు, సాత్యకి, నేను, బలరాముడు, సాంబుడు, ప్రద్యుమ్నుడు - మేము ఏడుగురం అతిరథులం. ఇతరులను గురించి కూడా విను. కృతవర్మ, అనాధృష్టి, సమీకుడు, సమితింజయుడు, కంసుడు, శంకుడు, కుంతి - ఈ ఏడుగురు మహారథులు. అంధకభోజుని పుత్రులనిద్దరినీ, వృద్ధుడైన ఉగ్రసేనుని కూడా పరిగణిస్తే మహారథుల సంఖ్య పది అవుతుంది. (57-59)
వజ్రసంహననా వీరాః వీర్యవంతో మహారథాః ।
స్మరంతో మధ్యమం దేశం వృష్ణిమధ్యే వ్యవస్థితాః ॥ 60
ఈ వీరులందరూ వజ్రం వలె దృఢమైన శరీరంగలవారు, పరాక్రమవంతులు, మహారథులు, మధ్యమదేశాన్ని తలచుకొంటూ వృష్ణికులంలో నివసిస్తున్నారు. (60)
(వితద్రుర్ఘల్లిబభ్రూచ ఉద్ధవోఽథ విదూరథః ।
వసుదేవోగ్రసేనౌ చ సప్తైతే మంత్రిపుంగవాః ।
ప్రసేనజిచ్చ యమలః రాజరాజగుణాన్వితః ।
స్యమంతకో మణిర్యస్య రుక్మం నిస్స్రవతే బహు ॥)
వితద్రువు, ఝల్లి, బభ్రువు, ఉద్ధవుడు, విదూరథుడు, వసుదేవుడు, ఉగ్రసేనుడు - ఈ ఏడుగురు ముఖ్యమంత్రులు. ప్రసేనజిత్తు, సత్రాజిత్తు ఈ ఇద్దరూ కుబేరుని వలె సద్గుణ సంపన్నులు. వారి దగ్గరున్న స్యమంతకమణి పెద్ద ఎత్తున బంగారాన్ని ఇవ్వగలది.
స త్వం సమ్రాడ్ గుణైర్యుక్తః సదా భరతసత్తమ ।
క్షత్రే సమ్రాజమాత్మానం కర్తుమర్హసి భారత ॥ 61
భారతా! నీవెప్పుడూ సమ్రాట్టుకు తగిన గుణాలు గలవాడవు. కాబట్టి నీవు క్షత్రియులలో సమ్రాట్టువు కాగలగాలి. (61)
(దుర్యోధనమ్ శాంతనవనం ద్రోణమ్ ద్రోణాయనిం కృపమ్ ।
కర్ణం చ శిశుపాలం చ రుక్మిణం చ ధనుర్ధరమ్ ॥
ఏకలవ్యం ద్రుమం శ్వేతం శైబ్యం శకునిమేవ చ ।
ఏతానజిత్వా సంగ్రామే కథం శక్నోషి తం క్రతుమ్ ॥
అథైతే గౌరవేణైవ న యోత్స్యంతి నరాధిపాః ।)
దుర్యోధనుడు, భీష్ముడు, ద్రోణుడు, అశ్వత్థామ, కృపుడు, శిశుపాలుడు, రుక్మి, ఏకలవ్యుడు, ద్రుముడు, శ్వేతుడు, శైబ్యుడు, శకుని - ఈ వీరులనందరినీ యుద్ధంలో గెలవకుండా రాజసూయాన్ని ఎలా చేస్తావు? అయితే నీ మీది గౌరవంతో వారంతా నీతో యుద్ధం చేయకపోవచ్చు.
న తు శక్యం జరాసంధే జీవమానే మహాబలే ।
రాజసూయస్త్వయావాప్తుమ్ ఏషా రాజన్ మతిర్మమ ॥ 62
అయితే ధర్మరాజా! మహాబలుడైన జరాసంధుడు బ్రతికి ఉండగా నీవు రాజసూయాన్ని చేయటం కుదరదని నా అభిప్రాయం. (62)
తేన రుద్ధా హి రాజానః సర్వే జిత్వా గిరివ్రజే ।
కందరే పర్వతేంద్రస్య సింహేనేవ మహాద్విపాః ॥ 63
సింహం మహాపర్వతగుహలలో ఏనుగును బంధించినట్లు జరాసంధుడు రాజులందరినీ గెలిచి గిరివ్రజపురంలో బంధించాడు. (63)
స హి రాజా జరాసంధః యియక్షుర్వసుధాధిపైః ।
మహాదేవం మహాత్మానమ్ ఉపాపతిమరిందమ ॥ 64
ఆరాధ్య తపసోగ్రేణ నిర్జితాస్తేవ పార్థివాః ।
ప్రతిజ్ఞాయాశ్చ పారం సః గతః పార్థివసత్తమ ॥ 65
అరిందమా! రాజశ్రేష్ఠా! జరాసంధమహారాజు మహాత్ముడు, ఉమాపతి అయిన పరమశివుని గూర్చి తీవ్రతపస్సు చేసి విశేషశక్తిని పొంది రాజులనందరినీ గెలిచాడు. రాజులందరినీ బలి ఇచ్చి యాగం చేయాలనే ఆయన సంకల్పం దాదాపు నెరవేరినట్లే (64,65)
స హి నిర్జిత్య నిర్జిత్య పార్థివాన్ పృతనాగతాన్ ।
పురమానీయ బద్ధ్వా చ చకార పురుషవ్రజమ్ ॥ 66
ఆ జరాసంధుడు యుద్ధానికి వచ్చిన రాజులనందరినీ ఓడించి, ఓడించి గిరివ్రజపురానికి బంధించి తెచ్చి ఆ గిరివ్రజపురాన్ని పురుషవ్రజంగా చేశాడు. (66)
వయం చైవ మహారాజ జరాసంధభయాత్ తదా ।
మథురాం సంపరిత్యజ్య గతా ద్వారవతీం పురీమ్ ॥ 67
మహారాజా! ఆ సమయంలో మేము కూడా జరాసంధునకు భయపడి మథురను వీడి ద్వారకకు వెళ్ళాము. (67)
యది త్వేనం మహారాజ యజ్ఞం ప్రాప్తుమభీప్ససి ।
యతస్వ తేషాం మోక్షాయ జరాసంధవధాయ చ ॥ 68
మహారాజా! నీవు ఈ రాజసూయయాగాన్ని పూర్తిచేయాలంటే జరాసంధవధకోసం, ఆయన అదుపులో నున్న రాజుల విమోచనం కోసం ప్రయత్నించు. (68)
సమారంభో న శక్యోఽయమ్ అన్యథా కురునందన ।
రాజసూయశ్చ కార్త్స్న్యేన కర్తుం మతిమతాం వర ॥ 69
ధీమంతులలో శ్రేష్ఠుడా! కురుకుమారా! ఇలా చేస్తే తప్ప రాజసూయయాగప్రయత్నం పూర్తిగా సఫలం కాదు. (69)
(జరాసంధవధోపాయః చింత్యతాం భరతర్షభ ।
తస్మిన్ జితే జితం సర్వే సకలం పార్థివం బలమ్ ॥)
భరతర్షభా! జరాసంధుని వధించే ఉపాయాన్ని ఆలోచించు. ఆయనను ఓడిస్తే సకలరాజన్యబలాలను జయించినట్లే.
ఇత్యేషా మే మతీ రాజన్ యథా వా మన్యసేఽనఘ ।
ఏవం గతే మమాచక్ష్య స్వయం నిశ్చిత్య హేతుభిః ॥ 70
రాజా! ఇది నా అభిప్రాయం. నిష్కలంకా! నీవే మనుకొంటున్నావు? ఈ దశలో హేతుబద్ధంగా ఆలోచించి నిర్ణయించుకొని నాకు తెలియజేయి. (70)
ఇతి శ్రీమహాభారతే సభాపర్వణి రాజసూయారంభపర్వణి కృష్ణవాక్యే చతుర్దశోఽధ్యాయః ॥ 14 ॥
ఇది శ్రీమహాభారతమున సభాపర్వమున రాజసూయారంభపర్వమను ఉపపర్వమున కృష్ణవాక్యమను పదునాలుగవ అధ్యాయము. (14)