వైశంపాయనుడిలా చెప్పాడు. ఆ పాండురాజు తాను తన బాహుబలంతో గెలిచి తెచ్చిన ఆ ధనాన్ని ధృతరాష్ట్రుని అనుమతితో తన తల్లి సత్యవతికీ, భీష్ముడికీ కానుక చేశాడు. (1)

పాండురాజు విదురునకు కూడా ఆదనాన్ని పంపాడు. ధర్మాత్ముడయిన పాండురాజు ఆధనంతో మిత్రులను కూడా తృప్తిపరచాడు. (2)

భారతా! ఆ తరువాత సత్యవతి భీష్మునీ, యశస్విని అయిన కోడలిని కూడా పాండురాజు తెచ్చి ఇచ్చిన శుభధనంతో సంతోషింపజేసింది. తల్లి అయిన అంబాలిక అసమానతేజస్కుడూ, నరశ్రేష్ఠుడూ అయిన జయంతుని శచీదేవివలె పాండురాజును కౌగిలించుకొని ఆనందించింది. (3,4)

వీరుడైన ఆ పాండురాజుపరాక్రమంతో ధృతరాష్ట్రుడు వంధ అశ్వమేధయాగాలు చేశాడు. ప్రతియాగంలో లక్షసువర్ణముద్రికలను దానంచేశాడు. (5)

భరతశ్రేష్ఠా! పాండురాజు, అలసతను జయించాడు. కుంతితోనూ, మాద్రితోనూ కలిసి భవనాలలో నివాసాన్ని సుకశయ్యలను విడిచి ఎప్పుడూ అరణ్యసంచారాన్నే ఇష్టపడుతూ వేటాడనారంభించాడు. (6,7)

ఆయన రమణీయమయిన హిమవత్పర్వత దక్షిణప్రాంతంలో సంచరిస్తూ గిరిశిఖరాలపై వేగిసచెట్లతో శోభలతో ఉన్న వనాలలో నివసించేవాడు. (8)

పాండురాజు కుంతీమాద్రులతో కలిసి అరణ్యంలో సంచరిస్తూ రెండు ఆడయేనుగుల మధ్యవిహర్సితున్న శ్రీమంతమైన ఐరావతంవలె ప్రకాశించాడు. (9)

కత్తినీ, బాణాలనూ, వింటినీ, విచిత్రకవచాన్నీ ధరించి సంచరిస్తున్న పరమాస్త్రవేత్త అయిన ఆ వీరపాండురాజును చూచి ఆటవికులు ఆయనను దేవునిగా భావించారు. (10)

ధృతరాష్ట్రుడు ఏర్పాటుచెసిన మనుషులు ఏ పాటి ఏమరుపాటూ లేక అడవులలో ఆ పాండురాజుకు అవసరమైన భోగసామగ్రిని సమకూర్చేవారు. (11)

తరువాత దేవకమహారాజు దగ్గర రూపయౌవనసంపన్న అయిన ఒక పారశవికన్య ఉన్నట్లు భీష్ముడు విన్నాడు. (12)

ఆ తరువాత భరతశ్రేష్ఠుడైన భీష్ముడు ఆమెను వరించి మహామతి అయిన విదురునికి ఆమెతో వివాహం జరిపించాడు. (13)

కురునందనుడైన విదురుడు ఆమె యందు గుణాలలో తనతో సమానమైన కొడుకులను కన్నాడు. (14)

ఇది శ్రీమహాభారతమున ఆదిపర్వమున సంభవపర్వమను ఉపపర్వమున విదురపరిణయమను నూటపదమూడవ అధ్యాయము. (113)