జరిత పలికింది - పిల్లలారా! ఈ బిలం నుండి బయటకు వచ్చిన ఎలుకను డేగ తన్నుకుపోయింది. డేగ తన కాళ్ళతో గట్టిగా పట్టి ఎగిరింది. అందువల్ల మీ కీ బిలంలో భయం ఉండదు. (1)

పక్షులు పలికాయి - డేగ తన్నుకుపోయిన ఎలుకను గూర్చి మాకు తెలియదు. అయినా ఇక్కడ ఇంకా ఎలుకలు ఉండవచ్చు. వాటి వల్ల భయం ఉండనే ఉంది. (2)

అగ్ని ఇంతవరకు వస్తుందనే విషయం సందేహం. వాయువేగంతో అగ్ని మరొకవైపుకు పోవచ్చు. బిలంలోనున్న ప్రాణులచే మాకు మృత్యువు కలగటంలో సందేహం లేదు. (3)

తల్లీ! సంశయరహితమైన చావుకంటె సంశయాత్మకమైన చావు మంచిది. కావున నీవు ఆకాశంలోనికి ఎగురు నీవు తిరిగి మంచి పుత్రులను పొందగలవు. (4)

జరిత అంది - నేను వేగంగా పోతూ బిలం నుంచి ఎలుకను తీసుకొని పోయే ఆ డేగను అనుసరించి వెళ్లాను. బిలం నుండి ఎలుకను తీసికొని పొయినందున ఆశీర్వాదాలిచ్చాను. (5,6)

శ్యేనరాజా! మాకు శత్రువైన ఎలుకను తీసికొనిపోతూ ఉన్నందున నీకు స్వర్గప్రాప్తి కలిగి శత్రువులు లేనివాడవై బంగారు శరీరం కలవాడవు అవుతావు. (7)

అపుడా డేగ ఎలుకను తినివేసింది. పిమ్మట ఆ డేగకు వీడ్కోలు చెప్పి తిరిగి ఇంటికి వచ్చాను. (8)

పిల్లలారా! బిలంలో ప్రవేశించండి. నిస్సంశయంగా మీకు భయం లేదు. నేను చూస్తుండగనే డేగ ఎలుకను చంపింది. (9)

పక్షులు పలికాయి - తల్లీ! డేగచే చంపబడిన ఎలుకను గూర్చి మేము ఎఱుగం. అది తెలియక కన్నంలో ప్రవేశించలేం. (10)

జరిత పలికింది - పిల్లల్లారా! డేగ చంపిన మూషికాన్ని గురించి నేను తెలుసుకొన్నాను. మీకు భయంలేదు. నా మాటలను పాటించండి. (11)

పక్షులు పలికాయి - నీవు అసత్యవృత్తంతో మమ్మల్ని భయం నుంచి దూరం చేయాలని ప్రయత్నం చేయవద్దు. సందిగ్ధకార్యాలు చేయటం బుద్ధిమంతుల పనికాదు. (12)

మేం నీకు ఉపకారం చేయలేదు. ముందు మేమెవరమో కూడ నీకు తెలియదు. ఈ విషయం నీవు గుర్తించలేదు. నీవు కష్టాలను సహించి ఎందుకు మమ్ములను రక్షించాలి అని తలంచావు? నీవు మాకు ఏమవుతావు? మేము నీకు ఏమవుతాం? (13)

అమ్మా! నీవు యౌవనంలో ఉండి, చూడముచ్చటగా ఉన్నావు. పతిని అన్వేషించటంలో సమర్థురాలివి. నీవు నీపతిని అనుసరించు. (14)

మేమీ అగ్నిలో పడి దగ్ధులమై ఉత్తమలోకాలను పొందుతాము. మేం ఒకవేళ అగ్నిలో దహనం కాకుంటే నీవు మా దగ్గరకు రా. (15)

వైశంపాయనుడు అన్నాడు - పిల్లల మాటల్ని విన్న జరిత వేగంగా ఖాండవవనాన్ని వీడి అగ్ని చొరబడని కుశలమైన ప్రదేశానికి చేరింది. (16)

అటుపైన తీక్ష్ణజ్వాలలు గల అగ్ని వేగంగా మందపాలుని పుత్రులైన పక్షులు ఎక్క్డ ఉన్నాయో అక్కడికి చేరాడు. (17)

మండే అగ్నిని చూచి ఆ పక్షులు పరస్పరం వార్తాలాపాలు సాగించాయి. జరితారి అగ్నిదేవునితో ఇట్లు పలికాడు. (18)

ఇది శ్రీమహాభారతమున ఆదిపర్వమున మయదర్శనపర్వమను

ఉపపర్వమున శార్ ఙ్గకోపాఖ్యానమున రెండువందల ముప్పదియవ అధ్యాయము. (230)