వైశంపాయనుడు అన్నాడు - పితామహుడు బీష్మునికి, గురువు ద్రోణాచార్యునికి ఎదురుగా వచ్చి యుధిష్ఠిరుడు వారి పాదాలకు నమస్కరించాడు. భీష్ముడు, ద్రోణుడు, కృపుడు, అశ్వత్థామ, దుర్యోధనుడు వివింశతి మొదలైన వారితో 'ఈ యజ్ఞంలో మీరంతా అన్నివిధాలా నన్ను అనుగ్రహించండి' అని అన్నాడు ధర్మరాజు. (1,2)

ఈ నా అధికధనాన్ని అంతటిని నా ప్రార్థనచే మీరు మీ ఇష్టానుసారం సత్కర్మలకు వినియోగించండి. (3)

యజ్ఞదీక్షితుడైన ధర్మరాజు ఇలా వారందరికి చెప్పి అందరికీ అర్హమైన అధికారాలను అప్పగించాడు. (4)

భక్ష్యభోజ్యాలను చూచి వాటిని సరిగా పంచటానికి దుఃశాసనుని నియమించాడు. బ్రాహ్మణుల స్వాగతసత్కార బాధ్యతను అశ్వత్థామకు అప్పగించాడు. (5)

రాజన్యుల సత్కారానికి సంజయుని నియమించాడు. 'ఈ పనిని చేయి. ఈ పనిని చేయవద్దు' అనే శాసనాధికారాన్ని బుద్ధిమంతులయిన భీష్మద్రోణుల భుజస్కంధాలపై ఉంచాడు. (6)

ఉత్తమ బంగారాన్ని రత్నాలను రక్షించటం, దానమ్ చేయటం అనే పనుల భారాన్ని కృపాచార్యునిపై పెట్టాడు. ఈ విధంగా శ్రేష్ఠపురుషులను వారి అర్హతల ననుసరించి నియోగించాడు. నకులునిచే ఆహ్వానింపబడిన బాహ్లీక, సోమదత్త, ధృతరాష్ట్ర, జయద్రథులకు ఇంటియజమానుల వలె ఉండే అధికారం అప్పగించాడు. (7,8)

సర్వధర్మాలూ తెలిసిన విదురునికి ధనవ్యయమనే కార్యాన్ని అప్పగించాడు. దుర్యోధనునికి కానుకలు స్వికరించటం, వాటిని ఉచితప్రదేశాలకు తరలించటం అనే కార్యాలను ఆదేశించాడు. (9)

శ్రీకృష్ణభగవానుడు యుధిష్ఠిరుని ఆజ్ఞానుసారం అందరినీ సంతోషపరచే నెపంతో బ్రాహ్మణుల పాదప్రక్షాళనం చేయసాగాడు. దీనివల్ల ఆయనకు ఉత్తమఫలం లభించింది. (10)

ధర్మజుని రాజసూయసభను చూడాలని వచ్చిన రాజులలో ఏ ఒక్కడూ వెయ్యి సువర్ణనాణాల కన్న తక్కువ కానుక తీసుకురాలేదు. (11)

ప్రతిరోజు బహుసంఖ్యాకాలైన రత్నాలను ఇచ్చి యుధిష్ఠిరుని ధనం వృద్ధిచేశారు. 'ఏదో విధంగా నాచే ఇవ్వబడిన రత్నాలదానం చేతనే యుధిష్ఠిరుడు యజ్ఞాన్ని పూర్తిగా చేయాలి' అనే గొప్ప ఆలోచనతో రాజులందరూ పోటీపడ్డారు. (12)

ఆ యజ్ఞశాలశిఖరాలు యజ్ఞాన్ని చూడవచ్చిన దేవతల విమానాలను తాకుతున్నాయా అన్నట్లు ఉన్నాయి. జలాశయాలచే నిండి సైనికులతో నిండిపోయాయి ఆ భవనాలు. ఆ సుందర భవనాలు అన్నీ ఇంద్రాదిలోకపాలకుల విమానాలతో, బ్రాహ్మణుల నివాసస్థానాలతో, సమృద్ధి గల రత్నరాశులతో, మణిచిత్రితాలై విమానాల వంటి శోభలతో మెరిసిపోయాయి. ఆ రాజసూయ యాగాన్ని చూడవచ్చిన రాజులతో, హద్దులేని సంపదల సమృద్ధితో మహాత్ముడైన యుధిష్ఠిరుని ఆ సభ మిక్కిలిగా శోభిల్లింది. (13-15)

మహారాజు యుధిష్ఠిరుడు తనసాటిలేని సంపద ద్వారా వరుణునితో పోటీపడుతున్నాడు. అతడు యజ్ఞంలో ఆరు అగ్నులను స్థాపించి, భూరిదక్షిణలనిచ్చి ఆ యాగాన్ని సాగించాడు. (16)

ఆ యజ్ఞంలో ప్రజలందరి కోరికలను సమృద్ధిగా తీర్చి యుధిష్ఠిరుడు సంతృప్తి కలిగించాడు. అన్నపానీయాలకూ, తినుబండారాలకూ లోటు లేదు. ఎవ్వరిలోనూ ఆకలిలేదు. రత్నాలకానుకలు విరివిగా సమకూరాయి. (17)

మంత్రభాగాల్లో నిపుణులైన మంత్రవేత్తలు చేసిన స్తుతులు, ఆజ్యహోమాలు, తిలలు మొదలయిన పదార్థాలతో ఇచ్చిన ఆహుతులతో దేవతాగణం అంతా సంతృప్తిని పొందింది. (18)

దేవతలు ఆహుతులచే సంతృప్తులయినట్లు బ్రాహ్మణులు దక్షిణలు, అన్నసామగ్రి, ధనాదులతో సంతృప్తిని పొందారు. ఆ యజ్ఞంలో అన్నివర్ణాల ప్రజలు ఆనందించారు. (19)

ఇది శ్రీమహాభారతమున సభాపర్వమున రాజసూయపర్వమను ఉపపర్వమున యజ్ఞకరణమను ముప్పది అయిదవ అధ్యాయము. (35)