వైశంపాయనుడిలా అన్నాడు. జనమేజయా! ఆద్వైతవనంలో మహాత్ములైన పాండవులు నివసిస్తూండగా, ఆ మహారణ్యమంతా బ్రాహ్మణులతో నిండిపోయింది. (1)

ఎల్లపుడూ ఉచ్చరింపబడే వేదఘోషచేత సరోవరాలతో కూడి ఉన్న ఆ ద్వైతవనం అన్నివైపులా బ్రహ్మలోకంతో సమానంగా పవిత్రమై విరాజిల్లింది. (2)

అక్కడ అంతటా ఋగ్యజుస్సామ వేదాలనూ, గద్య భాగాలను పఠిస్తున్నారు. వాటి ధ్వని హృదయంగమంగా (మనోహరంగా) ఉంది. (3)

క్షత్రియుల వింటినారిధ్వని, పండితులైన బ్రాహ్మణుల వేదఘోష కలిసి క్షత్రతేజమ్ బ్రహ్మతేజంతో (సంసృష్టి) మరల పెనవేసుకొన్నట్లుగా అందంగా ప్రకాశించింది. (4)

తరువాత ఒకరోజున సంధ్యాసమయంలో ఋషులతో పరివృతుడై ఉన్న కుంతీకుమారుడైన యుధిష్ఠిరుని సమీపించి, దల్భుని కుమారుడైన బకమహర్షి ఇలా చెప్పాడు. (5)

కురుశ్రేష్ఠా! కుంతీకుమారా! ఈ ద్వైతవనంలో తపస్వులైన బ్రాహ్మణుల హోమ సమయంలో ప్రజ్వరిల్లుతున్న అగ్ని ఎంత అందంగా ఉందో చూడు. (6)

పవిత్రమైన వనంలో నీచే రక్షింపబడుతూ వ్రతనియమం పాటిస్తూ బ్రాహ్మణులు ధర్మాన్ని ఆచరిస్తున్నారు. భృగువంశీయులు, అంగిరసులు, వసిష్ఠవంశీయులు, కశ్యపవంశీయులు, అగస్త్యవంశీయులు, మహాభాగులైన అత్రివంశీయులు, ఉత్తమవ్రతులై జగత్తంతటికి శ్రేష్ఠులైన బ్రాహ్మణులు వచ్చి నిన్ను కలుస్తున్నారు. (7,8)

కుంతీనందనా! కురుశ్రేష్ఠా! సోదరులతో ఉన్న నీవు నేను చెప్పే మాట విను. (9)

బ్రాహ్మణులు క్షత్రియులతో, క్షత్రియులు బ్రాహ్మణులతో కలిసి ప్రబలులై గాలి, అగ్ని కలిసి వనాలను దహించినట్లుగా శత్రువులను దహిస్తారు. (10)

నాయనా! ఇహలోక పరలోకాలను జయించాలనుకొనే రాజు బ్రాహ్మణుడు లేకుండగా ఎక్కువకాలం ఉండలేడు. ధర్మార్థాలను బాగా తెలిసి, మోహం లేని బ్రాహ్మణుని పొంది రాజు శత్రువులను నాశనం చేస్తాడు. (11)

బలిచక్రవర్తి ప్రజాపాలనకై ఏర్పరచిన ధర్మాన్ని ఆచరిస్తూ నిఃశ్రేయసధర్మాన్ని లోకంలో బ్రాహ్మణుడి నుండి తప్ప వేరొకనివల్ల పొందలేదు. (12)

బ్రాహ్మణునితో కలవడం వల్ల విరోచనుని కుమారుడైన బలి రాజ్యాన్ని పొంది, అక్షయమైన ఐశ్వర్యాన్ని పొంది, అనవసరాలైన కామోపభోగాలన్నింటిని పొందాడు. అతడే బ్రాహ్మణుల పట్ల దుర్మార్గంగా వ్యవహరించి నశించాడు. (13)

బ్రాహ్మణసహయోగంలేని క్షత్రియుడు ఐశ్వర్య పూర్ణమైన ఈ భూమిని ఎక్కువకాలం సేవించలేడు. బ్రాహ్మణుని ఉపదేశాలు పొందిన నీతిజ్ఞుడైన క్షత్రియునకు సముద్ర పర్యంతమయిన భూమి శిరస్సు వంచుతుంది. (14)

యుద్ధంలో ఏనుగునకు మావటీని దూరం చేస్తే దాని బలం క్షీణించినట్లుగా, బ్రాహ్మణుల తోడ్పాటు లేని క్షత్రియుని బలం క్షీణిస్తుంది. (15)

బ్రాహ్మణుని విచారశక్తి (దృష్టి) (జ్ఞానం) పోలికలేనంతటిది. క్షత్రియునిది అప్రతిమమైన బలం, వారిద్దరూ కలిసి నడిస్తే సమస్తలోకం సుఖంగా ఉంటుంది. (16)

వాయువుతో కూడిన అగ్ని మహారణ్యాన్ని దహిస్తుంది. అదే విధంగా బ్రాహ్మణునితో కూడిన క్షత్రియుడు శత్రువును దహిస్తాడు. (17)

బుద్ధిమంతుడైనవాడు అలబ్ధమైనదాన్ని పొందటానికి, పొందినదాన్ని వృద్ధి చేసికోవడానికి బ్రాహ్మణుల ఆలోచనలోనే సంచరించాలి. (18)

రాజా! అప్రాప్తమైనదాన్ని పొందడానికి, పొందిన దాన్ని వృద్ధి చేసికోవడానికి యథాయోగ్యంగా ఉపాయాన్ని చెప్పడానికి నీవు యశస్వి, వేదవేత్త, పండితుడు, బహుశ్రుతుడు అయిన బ్రాహ్మణునే నివసింపనియ్యి. (పోషించు) (19)

యుధిష్ఠిరా! బ్రాహ్మణుల పట్ల నీహృదయభావం ఎల్లపుడూ ఉత్తమమైనది. అందుచేత ప్రశస్తమైన నీకీర్తి అన్నిలోకాలలోనూ ప్రకాశిస్తున్నది. (20)

వైశంపాయనుడిలా అన్నాడు - అటు తరువాత యుధిష్ఠిరుడు ఆ విధంగా స్తుతింపబడుచుండగా, అక్కడి బ్రాహ్మణులంతా దల్భకుమారుడైన బకుని పూజించారు. (21)

వ్యాసుడు, నారదుడు, పరశురాముడు, పృథుశ్రవసుడు, ఇంద్రద్యుమ్నుడు, భాలుకి, కృతచేతసుడు, సహస్రపాత్తు, కర్ణశ్రవసుడు, ముంజుడు, లవణాశ్వుడు, కాశ్యపుడు, హరీతుడు, స్థూణకర్ణుడు, అగ్నివేశ్యుడు, శౌనకుడు, కృతవాక్కు, సువాక్కు, బృహదశ్వుడు, విభావసువు, ఊర్ధ్వరేతుడు, వృషామిత్రుడు, సుహాత్రుడు, హోత్రవాహనుడు, మొదలగువారు, ఇంకా కఠోరనియమాలు గల బ్రాహ్మణులూ మహర్షులూ దేవేంద్రుని అర్చించినట్లుగా అజాతశత్రువయిన ధర్మరాజును అర్చించారు. (22-25)

ఇది శ్రీమహాభారతమున వనపర్వమున అర్జునాభిగమన పర్వమను ఉపపర్వమున ద్వైతవన ప్రవేశమను ఇరువది ఆరవ అధ్యాయము. (26)